Што такое патрыятзм?

Розныя крыніцы называюць патрыятызм то маральным прынцыпам, то прыхільнасцю, то асаблівым пачуццём. Я ж лічу, што ўсё гэта можна аб’яднаць у адно слова – каханне. Патрыятызм – гэта адданасць Радзіме, якая выяўляецца ў стваральнай дзейнасці, накіраванай на карысць краіны. Той, хто адрозніваецца гэтай якасцю, заўсёды працуе дзеля росквіту Айчыны.

Любоў да Радзімы, моцная і шчырая, якая штурхае чалавека на гераічныя ўчынкі. Пачуццё любові да Радзімы не прыроджанае, яно прышчапляецца з дзяцінства праз гісторыю, літаратуру, фільмы. Патрыятызм – спалучэнне выхавання і асабістага выбару чалавека. Кожны сам вырашае, наколькі моцна ён любіць сваю краіну і на што гатовы дзеля яе. А найбольш яркім прыкладам праявы падобнага пачуцця традыцыйна лічыцца паводзіны, якое дэманстравалі салдаты Савецкай Арміі падчас Другой сусветнай вайны. Сапраўды, тая самаадданасць, з якой гэтыя людзі абаранялі нашу краіну і нашу будучыню, вартая захаплення. Многія з іх не здаваліся і не адступалі нават перад тварам смерці. Калі я чытаю пра подзвігі Марата Казея, Грышына Сяргея, Алены Мазанік і іншых герояў вайны, я шчыра захапляюся адвагай гэтых людзей. Іх учынкі нараджаюць ува мне моцны эмацыйны водгук. Я разумею, наколькі вялікая краіна, у якой я жыву, і якія прыгожыя яе людзі, гатовыя пайсці на любыя ахвяры дзеля выратавання айчыны. На самай справе і сёння, у мірны час, людзі па-ранейшаму адданыя сваёй радзіме, проста выяўляецца гэта некалькі інакш. Перш за ўсё, сапраўдныя патрыёты шмат робяць для роднай краіны, не шкадуючы ні сіл, ні часу. Напрамкі гэтай дзейнасці могуць быць зусім розныя. Так, спартсмен можа заваёўваць медалі для Беларусі на Алімпійскіх гульнях, урач – праводзіць складаныя аперацыі, уносячы тым самым уклад у развіццё беларускай навукі, а мастак – ствараць цудоўныя творы мастацтва, закліканыя праславіць Яго Радзіму.

Я лічу, што асноўная мэта нашага народа – стварыць дабрабыт і дапамагчы нашай краіне квітнець з кожным днём усё больш і больш, а менавіта гэта дапаможа падтрымліваць мір у Беларусі . Наш абавязак-гэта абараняць незалежнасць нашай дзяржавы і пастаянна дапамагаць яму развівацца ў патрэбным кірунку. Кожны грамадзянін нашай краіны павінен унесці важкі ўклад для таго, каб жыць у еўрапейскай краіне і ганарыцца тым, што ты – беларус.

Ніл Гілевіч – знакаміты беларускі паэт. У многіх яго творах прасочваюцца тэмы любові да Радзімы і любавання родным краем. Не выключэннем стаў і верш «Край мой беларускі, край!», напісаны у 1966 годзе. У аналізуемым творы паэт раскрывае вечную тэму любові да Радзімы.У кантэксце яе развіваецца ідэя, што родныя прасторы заўсёды захапляюць чалавека сваёй непаўторнасцю, самабытнасцю. У цэнтры твора вобразы лірычнага героя і яго роднага краю. Герой звяртаецца да Радзімы, выказваючы захапленне. У адказе прыроды ён не мае патрэбы, бо ўпэўнены, што Радзіма любіць сваіх сыноў, хоць і не кажа пра гэта.

Пры чытанні гэтага цудоўнага верша чытач адчувае, з якой пяшчотай Ніл Сымонавіч апісвае сваю малую радзіму, дзе прайшлі яго самыя шчаслівыя гады жыцця:

Дaй мнe пpыгapнyццa, дaй!
Дa твaйгo ляcнoгa Bepacнoгa дoлy,
Дзe тaк шчacця мнoгa
Bыпaлa нa дoлю…

Таксама аўтар паказвае, што родны край – гэта месца, дзе можна вылечыцца нават ад самых глыбокіх ран:

Дaй ты мнe нaпiццa, дaй!
Toй вaды гaючaй
3 тoй кpынiцы вeчнaй,
Дзe aд paн бaлючыx
Tы apлoў вылeчвaў…

Патрыятызм – гэта адна з лепшых рыс, уласцівых чалавеку. Любіць сваю Радзіму, шанаваць яе, клапаціцца пра яе будучыню-вось задача, якую ставіць перад сабой кожны сапраўдны патрыёт.