Эдэльвейс

На высокай гары
Дзе цвяце эдэльвейс,
Дзе аблокi плывуць, нiбы чоȳны

У вячэрняй зары
У апошнi свой рэйс
Узнiмаецца птах непакорны.

Ён стаiць на краi,
Нiбы воiн стары,
Нiбы ён у задуменнi вялiкiм

Нiбы ȳспомнiȳ баi,
Нiбы зараз, з гары,
Ён у ветры апынецца дзiкiм.

Побач з нiм – эдэльвейс
Кветка горных вяршын
Нахiляецца ȳ бездань ад ветру

У апошнi свой рэйс
Мiж квяцiстых лашчын
Птах стаiць, узiраецца ȳ нетры

Ён iстомлен жыццём,
Ён абрудны, стары,
Ён жадае спынiць свае крылы

З ледзяным пачуццём
На бязмоȳнай гары
Эдэльвейс азiрае пастылы.