Тимур Бойко
[aside]
[/aside]
Сучасная моладзь выбірае роднае
Цімур Буйко – таленавіты, крэатыўны выпускнік школы №45 г.Віцебска, якому не абыякавы лёс роднай краіны і мовы. У свае шаснаццаць год, ён з’яўляецца пераможцам рэспубліканскай алімпіяды па беларускай мове і літаратуры, дыпламантам конкурса на лепшае чытанне твораў У.Караткевіча, конкурса на лепшы гумарыстычны твор у гонар К.Вераніцына. Цімур – член клуба “ЮНЕСКА”, рэдактар газеты “Прадслава”, вядомы у сваіх колах дэкламатар, паэт, Прага да роднай мовы ў Цімура адкрылася яшчэ ў 9 класе, калі ён стаў прымаць удзел у алімпіядным руху. Юнак ужо тады захапляўся беларускай літаратурай, цікавіўся роднай культурай і фальклорам. Яго розум, добрае пачуццё мовы і настойлівасць дапамаглі дасягнуць поспехаў у гэтай справе. У 2011 годзе, будучы дзесяцікласнікам, ён стаў пераможцам рэспубліканскай алімпіяды па беларускай мове і літаратуры. Сёлета Цімур атрымаў II катэгорыю на заключным этапе алімпіяды.
У дадатак да ўсяго, Цімур піша вершы. Ён пачаў пісаць на беларускай мове яшчэ з трынаццацігадовага ўзросту. У 2010 годзе заняў першае месца у конкурсе “Стань юным беларускамоўным паэтам”, які праводзіў беларускі тэатр “Лялька”. Будучы рэдактарам газеты “Прадслава”, Цімур пачаў у ёй друкавацца. Нумар з яго вершамі дайшоў да сакратарыята клуба “ЮНЕСКА”. І праз некаторы час яму было прапанавана выдаць асабісты зборнік. На што, натуральна, Цімур адказаў згодай. У 2011 годзе выйшаў дэбютны зборнік вершаў паэта пад назвай “Спробы пяра”. Па словах самога Цімура, назва зборніка адпавядае яго складу. “Спробы пяра” – гэта своеасаблівы прыступак у яго творчым развіцці. У зборніку пануюць вершы на тэму Радзімы, яе мінуўшчыны, любові да роднай мовы. Малады паэт звяртаецца да сучаснай моладзі, вобразу каханай, разважае пра сэнс жыцця:
Зірні на бялюткія зоркі. Няхай жа яны зіхацяць І кажуць “Шчаслівай дарогі” Усім тым, хто йшчэ здольны шукаць.
Дзякуючы таму, што Цімур атрымаў II катэгорыю на рэспубліцы, ён паступае на факультэт беларускай мовы і культуры БДУ без экзаменаў. Юнак упэўнены, што зрабіў правільны выбар: дадзены факультэт дапаможа яму ў творчым развіцці і росце. Пажадаем жа маладому паэту поспехаў, плёну на жыццёвым і творчым шляху!
Простите, отвратно. Агитлистовка в духе СБ…
Тут проста пералік нейкіх фактаў, дасягненняў… А для чаго? Што далей? Нешта павінна было быць далей. Таму што гэты тэкст глядзіцца часткай чагосьці іншага. Раздзьмутай часткай.
Намагалася проста распавесці пра дасягненні беларускамоўнага юнака. Дзеля гэтага і выкарыстоўвала факты, каб не было размыта.
ну интервью тут и не пахнет, это 1)
2) это то, что написано скучно
3) текст дохлый
4) белмова не спасает, если написано плохо.
згодна, што напісана сумна.
што Вы канкрэтна маеце на ўвазе пад «текст дохлый»?
і ніколі не думала пісаць на беларускай мове, каб павыпінацца ці дадаць сабе бонусаў.
дохлый-нет живого языка, нет какого-то разнообразия. один официоз, разбавленный клише и штампами.
цяпер зразумела. Дзякуй вялізны за крытыку і тлумачэнні! 😉 На памылках будзем вучыцца =)
Всё отлично, только нету вступления — единственный минус. Текст читается легко и интересно.
>> Текст читается легко и интересно.
А дзе шыльдачка «сарказм»?
У каждого есть своё мнение. Сарказма нету совсем. Взят конкретный человек и конкретная тема — это хорошо. Всё-таки стоит помнить, что этот текст написан абитуриенткой, а не штатным работником какой-нибудь газеты.
Если делать скидки-может вырасти что-то наподобие автора вот ЭТОГО http://news.21.by/society/2012/07/19/570215.html
Бездарнее написать весьма сложно. Это при том, что человек год отучился, но не слышит(и не слушает) критику.
>> Всё-таки стоит помнить, что этот текст написан абитуриенткой
Таму трэба паказваць на недахопы. Вось вы зараз пахвалілі гэты тэкст. Вы не напісалі, што ён добры для 17-гадовага чалавека, для абітурыенткі. Вы напісалі «Всё отлично». І абітурыентка пойдзе далей з усведамленнем таго, што вось у такім тэксце «всё отлично». Сваім станоўчым каментаром вы збіваеце настройкі густу і майстэрства. Але гэта проста маё меркаванне. Можаце не зважаць.
Для меня тут единственный минус, про который я уже говорил. В целом, текст неплохой. Вы правы насчёт критики, но её перебор может отбить всяческое желание работать дальше. Поступит человек — там ему и покажут все его недочёты и минусы.
Ага, а калі яны пойдуць працаваць, то ў рэдакцыях іх тэксты будуць правіць тактоўна і далікатна, каб не адбіць жаданне пісаць.
Калі чалавек хоча пісаць, то будзе. А калі яго можна крытыкай адпалохаць…
… то это замечательно же! На одну бездарность меньше будет. Если человек действительно что-то умеет, то не только критику будет получать и будет стремиться к совершенствованию.
Проба пера. Я ведь не спорю — критикуйте. Но лично меня как читателя в этом материале всё устраивает.
А продолжение?
Да, парень умный, здорово. Но к чему все это?
Ну, інтрыгі не хапіла. Далей павінна было быць нешта неверагоднае.
Напрыклад, а насамрэч ён — Чалавек-павук!
І ўсе такія: Ва-а-аў!
Зусім іншы тэкст атрымаўся б. 🙂