Жыццё задыхаецца без мэты

У XXI стагоддзі людзі ідуць па шляху прагрэсу ва ўсіх галінах навукі і тэхнікі. З’яўляюцца новыя жыццёвыя погляды, мары і накіраванні. Але большасць людзей набывае, шукае, губляе і жыве ў бясконцай пагоні за рэчамі, якія прынясуць ім радасць (вельмі кароткую), тым самым ператвараючы жыццё ў пагоню за рэчамі-захапленнямі, у бессэнсоўнае існаванне, а потым  “прыдумляюць” яму сэнс.

Жыццё задыхаецца без мэты

Жыць толькі сённяшнім днём – часам, гучыць лагічна, лёгка, прывабліва. Але трэба разумець, што сучаснае мае вялікі ўплыў на будучыню. Спробы, праца, дасягненні, перамогі і нават паразы – гэта  тое “сёння”, якое збірае наша “заўтра”.  Кожны маленькі крок, рух, думка, імкненне, нібы пазл.

Жыццё задыхаецца без мэты

Хто мы такія?Толькі падарожныя, – папутнікі сярод нябёс.М.Багдановіч Што ты лічаш сэнсам свайго жыцця? Пытанне, якое цікава задаваць у розным узросце нават сабе самому. Існуе шмат філасофскіх канцэпцый, але, хутчэй за ўсё, мы не зразумеем іх, пакуль не трапім у пэўную сітуацыю і не выберамся з яе сваімі намаганнямі.

Жыццё задыхаецца без мэты

Мэта – стан у будучыні, які варта, пажадана або трэба дасягнуць. Вы можаце запытаць: каму трэба? І адказ самы што ні на ёсць просты. Вам. Ёсць мэта – ёсць сэнс – ёсць жыццё, сапраўднае, паўнавартаснае, шчаслівае. Лягчэй жа зрабіць усё што заўгодна, калі маеш дакладны план.

Жыццё задыхаецца без мэты

Я ўпэўнены, што пушкі лётаюць не толькі таму, што маюць крылы. Калі не ведаць навошта, то і не ўзляціш. Птушкі ж ведаюць. Зімою, каб выжыць, крылы данясуць да выраю. Улетку трэба выкарміць птушанят – стымул ляцець па здабычу… Такі ж прынцып дзейнічае і ў чалавечым жыцці.

Жыццё задыхаецца без мэты

Я ёсць. Я была, я буду. Калі задумваешся пра плынь часу, пра тое, як ва ўнісон з табой колькасць падобных “я” былі, ёсць і будуць, то абавязкова натыкнешся на пытанне: “Навошта?” Выхад з гэтай бяздоннай ямы толькі адзін: глядзець наверх. Сэнс жыцця кожнага чалавека з’яўляецца ў тым, каб знайсці гэты самы сэнс.

Жыццё задыхаецца без мэты

Людзі па сваёй прыродзе імкнуцца да мэты. Няма мэты – няма руху наперад, няма пачуцця задаволенасці і нават сэнсу існавання. Жыццё без мэты падобнае да бясконцага блукання па лабірынце, дзе кожны паварот прыводзіць да чарговага тупіка. Без мэты мы часта губляемся ў руціне, звяртаючы ўвагу толькі на штодзённыя клопаты і праблемы.

Жыццё задыхаецца без мэты

У тую ноч мы паклялісяЖыць і любіць.Любіць і жыць.Ю.Таўбін Жыццё – шлях. Мы звыкліся, што ў кожнага шляху ёсць канец, ёсць сваё лагічнае завяршэнне. Мы лічым, што кожная сцежка дакладна кудысьці ды прывядзе. Часткова гэта поўная праўда. З відавочнага, літаральна само жыццё ўрэшце скончыцца.

Жыццё задыхаецца без мэты

Жыццё без мэты – бязмежны акіян: толькі калі знойдзеш тое, дзеля чаго варта існаваць, адшукаеш свой уласны шлях. На мой погляд, аб’ектыўнага сэнсу жыцця не існуе.  Трэба прыкласці шматлікія  намаганні, каб зразумець сваю непаўторную жыццёвую мэту. За шаснаццаць гадоў я ўбачыла: маё прызначэнне цесна звязана са зносінамі, словам і дапамогай людзям.

Жыццё задыхаецца без мэты

Час на Зямлі, як бы мы не хацелі пераканаць сябе ў адваротным, ляціць з шалёнай хуткасцю. Нават наканаваныя сярэднестатыстычнаму чалавеку статыстыкай 80 гадоў, якія няхай і здаюцца вялікім тэрмінам, прабягуць так, што і не заўважыш. Калі ў людзей спытаць, што б яны зрабілі, калі б даведаліся, што жыць засталося толькі адзін дзень, большасць з іх упэўнена (наколькі ўвогуле магчыма ўпэўнена адказаць на такое пытанне), сказалі б, што давяршылі б тое, чаго не паспелі раней: схадзілі б у тую самую кавярню, якую пры жыцці лічылі занадта дарагой, наведалі б сваякоў, да якіх раней не было часу заехаць, запрасілі б на спатканне таго чалавека, якому так баяліся напісаць.