Новы дзень, які я ўбачыла раніцай…

Я бачыла сон. Я бачыла палаючае сонца, якое сагравала рабят на паляне. Я бачыла дзяўчынку, якая чытала аб’ёмную кнігу каля рэчкі. Я бачыла закаханых, якія бегаюць адзін за адным і смяюцца заразлівым смехам. Я бачыла сапраўдны свет, і бачыла яго такім, якім больш не ўбачу. Я бачыла яго сумленным, тым, хто любіць, свет дыхаў, ён быў жывы, як я. ён быў цудоўны.

— Добрай раніцы, — пяшчотны голас мамы прарваўся праз глыбокі сон, вяртаючы мяне да рэальнасці.

-Добрай, — сонна усміхнулася я.

Новы дзень.

Звычайна, раніцу я пачынаю з усмешкі. Бо як не ўсмешка прымушае чалавека працаваць і не апускаць рукі. Для мяне пачатак дня — гэта самы выдатны момант, бо нічога дрэннага яшчэ не здарылася і ты прадстаўлены сабе і сваім думкам, не апускаюся ў руцінную мітусню.

Кожны дзень нясе ў сабе новыя магчымасці. Іх трэба толькі разглядзець але гэта зусім не складана. Проста будзьце ўважлівыя. Бо нічога ў жыцці не адбываецца проста так. Усё, што здараецца, для чагосьці нам трэба. А наша задача зразумець — для чаго.

Новы дзень — гэта не проста узыход сонца, абуджэнне малога ў ложачку або падцягванне кошкі. Кожны новы дзень нясе для ўсіх і ўсяго нешта важнае.

Ці задумваліся вы, што з кожным усходам сонца ў нашай краіне нараджаюцца дзеці, вырабляюцца машыны, у неба падымаюцца самалёты або распрацоўваюцца новыя прэпараты?

Адзін дзень можа вырашыць літаральна ўсё. Да прыкладу, у чэрвені 2021 года падлетак-Даніл Апет не даў патухнуць жыцця маленькай сямігадовай Іне Грищук, якая танула на возеры. І ўсё гэта адбылося літаральна за момант. І я ўпэўнена, што не Данііл, не Іна не падазравалі наколькі сёння будзе вырашальны дзень.

Кожны новы дзень для мяне зараз рашучы. Я стаю на парозе ў дарослага жыцця. Адно няправільнае дзеянне, нахіл не ў той бок могуць кардынальна памяняць маю будучыню. Але ўва мне не маркоціцца аптыміст.

Як вы сабе ўяўляеце сваю раніцу праз 5 гадоў?

Для мяне яно павінна быць цудоўным і непаўторным. Каб з кожным днём маё жыццё і жыццё маёй краіны рабілася ўсё лепшым і лепшым.

Пачнём, мусіць, з самага прыемнага — гэта абуджэнне. Мусіць, мае думкі будуць запоўненыя толькі канчаткам універсітэта і пошукам працы, але нават гэта з’яўляецца вынікам шчаслівага жыцця. Магчыма, у мяне ўжо сфарміруецца круг зносін і я са сваімі прыяцелямі адправімся снедаць у якое-небудзь мясцовае кафэ, дзе будзем гутарыць на самыя розныя тэмы. Я б датычылася тэмы экалогіі і ўдасканалення якасці жыцця, прапаноўвала б ідэі па дасягненні выніку ў гэтых сферах і мы нашай маленькай кампаніяй пачыналі б іх рэалізоўваць. Пасля выдатнага сняданку ўсё б адпраўляліся на вучобу.Погляды і думкі наконт ідэальнай раніцы ва ўсіх розныя, але гэта нармальна, бо не бывае індэнтычных людзей. Але я з велізарнай надзеяй веру, што праз пару гадоў мая раніца стане самым прыемным часам сутак і прачынаючыся, гледзячы ў акно, я буду назіраць як прыгажэюць людзі і з дапамогай іх намаганняў у лепшы бок мяня